Stichting “Behoud Spakenburger Botters”

De botter BU 65 heeft vanaf 2007 Spakenburg als thuishaven. De geschiedenis van de BU 65 is onlosmakelijk verbonden met de zeilvisserij op de voormalige Zuiderzee. Behoud van de botter voor Spakenburg is dé doelstelling van dit project. De eerste fase van het project is het verwerven van de BU 65 en onderbrengen in een (beheer)stichting.

In de hoogtijdagen van de visserij op de Zuiderzee, zo rond 1900, was een vloot van vele honderden botters actief. In deze periode was de spakenburgse vloot ongeveer 200 botters groot. Nu zijn er in Nederland nog ca. 60 botters in gebruik. Spakenburg heeft er daar 25 van in de haven liggen. De unieke combinatie van scheepswerf, botters en museumhaven maken het plaatje compleet, maar is ook kwetsbaar.

Omdat een botter in particulier bezit onbetaalbaar wordt vanwege de hoge onderhoudskosten kiezen eigenaren steeds vaker voor verkoop. Ook het onderbrengen van een botter in een stichtingsvorm komt vaak voor. Het onderbrengen van de BU 65 in een stichting is de keuze die hier wordt gemaakt en is uitgewerkt.

De eikenhouten botter BU 65, bouwjaar 1911 (nu 107 jaar), heeft sinds 1911 vanuit diverse havens rondom de zuiderzee gevist en ligt sinds 2007 in de haven van Spakenburg. Sinds 1967 is deze botter een varend monument.
De BU 65 is zowel qua uiterlijk als qua snelheid een bijzonder schip. Het is het snelste schip van de Bruine Vloot van Spakenburg. De huidige eigenaar heeft aangegeven dat de botter te koop is. Een aantal bemanningsleden en een tweetal financiers heeft het initiatief genomen om de botter te kopen. Hierdoor blijft de botter in Spakenburg en beschikbaar voor culturele activiteiten, waarmee een uniek stukje Zuiderzee geschiedenis behouden blijft.
Dit schip is sinds 1967 een varend monument, is onlosmakelijk verbonden aan de geschiedenis van de Zuiderzeevisserij en ligt sinds 2007 in de museumhaven van Spakenburg. De BU 65 is als varend monument ingeschreven bij de Federatie Oud Nederlandse Vaartuigen onder nummer 1697.

Primaire doelstelling van de stichting is het behouden van de BU 65 voor de haven van Spakenburg. In de geschiedenis is aangegeven welke rol deze botter heeft gespeeld in de historie van de zeilvisserij.
Een deel van de vaste bemanning heeft het initiatief genomen tot aankoop van de botter en oprichting van de stichting. Door de betrokkenheid van de vaste bemanning is continuïteit gewaarborgd voor deelneming aan activiteiten. De botter is en blijft daardoor actief bij vele activiteiten die georganiseerd worden vanuit Spakenburg en daarbuiten. Deze lijn wordt met de huidige vaste bemanning doorgezet en verder uitgebreid waarbij gedacht moet worden aan een actieve inzet voor culturele doeleinden, voortrekker te zijn bij de vereniging Zeilvisserij, etc.
Doelstelling is het behoud van de BU 65 voor de spakenburgse haven. Om ervoor te zorgen dat de BU 65 goed behouden blijft is een stichting opgericht. Het doel van de stichting is:

• Het verwerven en behouden van het schip mede ter promotie en (re)presentatie van Bunschoten-Spakenburg, waarbij de botter haar vaste ligplaats dien te behouden in de museumhaven van Spakenburg.
• Het bevorderen van de belangstelling voor de cultuur en de geschiedenis van de zuiderzeevisserij.
• Het verrichten van alle verdere handelingen, die met het vorenstaande in de ruimste zin verbandhouden of daartoe bevordelijk kunnen zijn.

Om op korte en lange termijn goed te kunnen functioneren heeft de Stichting tot behoud van Spakenburger Botter(s) een beleidsplan en actieplan opgesteld, waaraan het meerjarenprogramma kan worden getoetst.

Bij het formuleren van het beleidsplan (onbepaalde tijd) en het actieplan (termijn 1 jaar), wordt bewust geopteerd voor een resultaatgerichte in plaats van een probleem beschrijvende benadering Dit betekent dat zowel het beleidsplan als de opeenvolgende actieplannen geëvalueerd worden en hierbij heel duidelijk kan worden aangegeven of de vooropgestelde doelstellingen werden of worden gehaald.
 Deze evaluatie zal dan leiden tot de constatering dat de gestelde doelen zijn behaald of naar het zoeken naar oorzaken van het niet halen van bepaalde doelstellingen. In het laatste geval wordt er uiteraard opnieuw rond de tafel gezeten om het beleid bij te sturen, de doelstellingen en/of het actieplan (deels) te herformuleren of zelfs een volledig andere wending te geven. Afhankelijk van in- en externe ontwikkelingen zal dit beleidsplan regelmatig worden bijgesteld.